در فوتبال ایران معمول است که تیمهای سرخابی پایتخت به هنگام بازی در شهرستان ها اکثریت ورزشگاه را حامی خود بینند و البته فقط در انزلی و ابادان شرایط اندکی متفاوت میباشد. اما نچه که روز یکشنبه در تبریز مشاهده گردید برای استقلالی ها غیر قابل باور و عجیب بود و این تیم برای اولین بار شاید و در یک بازی بزرگ و پر تماشاگر احساس غریبی و تنهایی عجیبی میکرد بی اعتنایی به این تیم و ستاره های نامی ان هرگز به این اندازه نبوده است.در ورزشگاهی که حدود هفت هزاز نفر برای استقلالی ها در نظر گرفته شده بود تا شروع بازی فقط هزار نفر برای تشویق این تیم جمع شده بودند که البته در اواخر بازی به صد نفر کاهش یافته بود. سکو های خالی اختصاص بافته به استقلالی ها در مقایسه با جمعیت عظیم هشتاد هزاز نفری حامی تراکتور سازی بزرگترین تحقیر برای ابی های پایتخت بود.
در مورد حضور هشتاد هزار نفری هواداران تراکتور در این بازی لازم است یاد اوری شود که هزاران نفر که موفق به ورود به ورزشگاه نشده بودند برای دیدن بازی از تلویزیون به خانه های خود بازگشتند و ورودی های جاده استادیوم نیز از ساعت هشت عصر و به علت تکمیل شدن کامل ظرفیت استادیوم بسته شده بود و اگر ورزشگاه گنجایش 150 هزار هوادار را نیز داشت تراکتور باز بیش از این هوادار برای تماشای بازی داشت.
فارسی میگم فارسا بخونن. این تنها بخشی از قدرت بوزقوردهای اذربایجان بود . یاشاسین بویوک اذربایجان
یاشاسین تورک میللتیمیز